O bocianach

autor: mgr Beata Jastrzębowska

Grupa dzieci: 5-6 letnich

Temat kompleksowy: Wiosna na łące.

Temat zajęcia: Mieszkańcy łąki – zabawa tropiąca, historyjka obrazkowa, legenda, krzyżówka, zabawa ruchowa z elementem ortofonicznym, zabawy przy muzyce i z wykorzystaniem chusty animacyjnej, inscenizacja utworu, zabawa dydaktyczna, ćwiczenie z kinezjologii edukacyjnej, praca indywidualna – karty pracy.

Cel etapowy:

  • obserwowanie przyrody wiosną na łące; dzielenie się swoimispostrzeżeniami i przeżyciami 

Cele ogólne:

  • budzenie szacunku do przyrody,
  • tworzenie miłej atmosfery podczas zabaw,
  • rozwijanie spostrzegawczości,
  • swobodne i śmiałe wypowiadanie się - poprawność wypowiedzi pod względem gramatycznym, słownikowym, logicznym zarówno w mowie powiązanej jak i rozmowie,
  • rozwijanie umiejętności czytania prostych wyrazów,
  • wdrożenie dzieci do estetycznego poruszania się w takt muzyki,
  • utrwalenie poznanych cyfr, liter,
  • doskonalenie umiejętności przeliczania, dodawania za pomocą liczmanów,
  • estetyczne wykonywanie prac plastycznych.

Cele operacyjne:

Dziecko potrafi:

  • swobodnie wypowiadać się na temat mieszkańców łąki i ich ochrony,
  • aktywnie uczestniczyć w zabawie tropiącej i inscenizacji,
  • opowiedzieć legendę i historyjkę obrazkową i ułożyć ją wg kolejności,
  • prawidłowo ułożyć łąkę z sylwet wg określonego schematu,
  • wykonywać ćwiczenie z kinezjologii edukacyjnej,
  • elastycznie poruszać się w takt muzyki,
  • układać wyrazy w diagramie krzyżówki; potrafi odczytać hasło krzyżówki,
  • poprawnie budować zdania i posługiwać się nimi w mowie,
  • samodzielnie wykonywać ćwiczenia w kartach pracy.

Środki wspomagające działanie:

kartoniki lub płytki ze śladami ptaków, diagram krzyżówki, list, obrazki, wyrazy, cyfry, ilustracja rodziny bocianiej, legenda wg Krzyżanowskiego, tamburyno, historyjka obrazkowa, magnetofon z nagraniami o tematyce wiosennej, utwór H. Bechlerowej „Kręć się koło”, opaski na głowę: bocian, motyl biedronka, żaba, dzik, jeleń, wilk, sylwety do układania łąki z działaniami matematycznymi, chusta animacyjna, karty pracy.

 

Przebieg zajęcia:

1. „Tajemnicze ślady” – zabawa tropiąca

Nauczycielka przygotowuje rano, przed zajęciami, drogę ze śladami ptaków (kartoniki lub płytki)

- kto zostawił te ślady?

- dokąd szedł nasz gość?

- o czym chciał nas powiadomić?

Na końcu drogi jest strzałka wskazująca miejsce ukrytych ptaków (obrazek rodziny bocianiej i list).  

2. „Od kogo dostały dzieci list?” – rozwiązywanie krzyżówki,

Nauczycielka czyta treść listu.

Kochane starszaki.

Przybyliśmy do was, z dalekiej strony, zza siedmiu mórz, a za nami wiosna idzie tuż, tuż. Spotkamy się wkrótce na kolorowej łące. Zgadnijcie, kim jesteśmy ?

- na tablicy umieszczony jest diagram krzyżówki z ponumerowanymi rzędami, od 1-7 oraz dowolnie ułożone obrazki z cyframi. Pod tablicą rozłożona rozsypanka wyrazowa. Dziecko wybiera dowolny obrazek i określa, co przedstawia. Następnie szuka odpowiedni napis, sprawdza na obrazku cyfrę lub ilość kropek i układa go w diagramie krzyżówki w rzędzie z tą samą cyfrą

Obrazki i wyrazy: cebula, kot, klocki, tulipany, fasola, sarna, krokusy.

Rozwiązanie: BOCIANY

Nauczycielka odkrywa ilustrację przedstawiającą bociany, dzieci sprawdzają, czy dobrze rozwiązały krzyżówkę i odpowiedziały na pytanie, od kogo dostały list.

 

3. Słuchanie legendy o powstaniu bociana (wg Krzyżanowskiego).

Chętne dziecko samo próbuje opowiedzieć legendę wcześniej opowiedzianą przez nauczycielkę.

„Gdy płazy i gady na świecie rozmnożyły się nadmiernie (…). Bóg zebrał je do worka, zawołał człowieka, kazał mu worek zanieść nad morze i zawartość wysypać do wody. Człowiek jednak nie umiał opanować ciekawości, rozwiązał po drodze worek, by zobaczyć, (…) wówczas gady, płazy wymknęły się i rozpełzły po ziemi. Za karę Bóg zamienił niefortunnego posłańca w bociana i skazał go na łowienie wypuszczonych stworów.”

4. „Bawimy się na łące” – zabawa ruchowa z elementem ortofonicznym.

Dzieci - bociany krążą (biegają po sali) nad łąką. Na mocniejsze uderzenie                            w tamburyno, zatrzymują się na jednej nodze i naśladują głos bociana – kle-kle-kle…

5. „Historia bocianiej rodziny” – historyjka obrazkowa.

Nauczyciel przygotowuje zestaw 6 obrazków i układa je w różnej kolejności. Dzieci opowiadają historię rodziny bocianiej i układają obrazki wg kolejności.(załącznik nr 14)

  1. Powrót z zimowiska w rodzinne strony. Zajęcie i poprawianie gniazda.
  2. Przylot pani bocianowej. Wysiadywanie jaj i oczekiwanie potomstwa.
  3. Wyklucie się młodych bocianów, karmienie piskląt i opieka nad nimi.
  4. Nauka latania młodych bocianów.
  5. Gromadzenie się bocianów w stada przed odlotem na zimowiska.
  6. Pobyt na zimowisku w Afryce.

6. „Wiosna radosna” – zabawa przy muzyce.

Improwizacja ruchowa słuchanej muzyki, kształtowanie umiejętności estetycznego poruszania się, płynności i lekkości ruchów w takt muzyki.

7. „Bociani goście” – inscenizacja utworu przez dzieci.

Zmiana postaci występujących w utworze (bocian, motyl, biedronka, żaba). Swobodne wypowiedzi o gościach, których zaprosił bocian do wspólnej zabawy – wybieranie opasek, które pasują do pory roku i do środowiska – łąki wiosną (przygotowanie opasek z postaciami z inscenizacji oraz dodatkowych - np. niedźwiedzia, lisa,…. Pod koniec inscenizacji wesoła zabawa w kółeczku przy piosence pt. „Zabawmy się wesoło”.

Bocian: Stoję sobie sam, na patyku gram.

Jak nie przyjdzie nikt do tańca

To zatańczę sam!

(wchodzi biedronka)

 

Biedronka: Usłyszałem twoje granie

jestem biedronka, lubię taniec.

Graj bocianie, graj!

Podskoczę w lewo raz i w prawo raz.

Ale tańczyć? Nie! Do tańca trochę mało nas.

(wchodzi motylek)

Motylek: Usłyszałem twoje granie, a motylki lubią taniec.

Graj bocianie graj.

Podskoczę, będzie nam wesoło,

Lecz do tańca nas za mało,

małe będzie koło.

(wchodzi żabka)

Żabka: Usłyszałam twoje granie,

jestem żabka, lubię taniec.

Umiem skakać, umiem biegać

zna mnie cały świat.

Graj bocianie, lecz do tańca jeszcze mało nas.

(wchodzą dzieci wszyscy tworzą koło, bocian w środku).

Wszyscy: Kręć się koło, kręć się koło szybko coraz szybciej.

Przygrywają nam do tańca bocianowe skrzypce.

Bocian: Już nie stoję sam, na patyku gram.

I zatańczę razem z wami, nie chcę tańczyć sam!

8. Burza mózgów – Co by było, gdyby na łąkę spadł zatruty deszcz? - pytanie twórcze.

Nauczycielka pyta dzieci, co jeszcze może przyczynić się, żeby zginęło życie na łące (oczekiwane odpowiedzi dzieci: zatrucia środkami chemicznymi, zaśmiecanie środowiska – występowanie sznurków, zabijanie przez ludzi).

9. „Wiosna na łące” – zabawa dydaktyczna.

Układanie dużej ilustracji łąki z wyciętych sylwet. Dz. wraz z N. z przygotowanych sylwet (z oznaczeniem cyfrowym) komponują na tablicy wiosenny obrazek. Na każdej postaci napisane jest działanie matematyczne. Prawidłowe rozwiązanie pozwoli dz. na właściwe umieszczenie postaci na łące, np.:

- bocian z działaniem 5+5 ma znaleźć się w stawie z cyfrą 10;

- żabka z działaniem 5+2 ma być w trawie oznaczonej cyfrą 7;

- motyl z działaniem 3+2 ma siedzieć na kwiatku z cyfrą 5;

- biedronka wg ilości kropek na skrzydełkach, np.: 6 ma siedzieć na kwiatku z cyfrą 6.

10. „Wesołe zabawy na łące” – zabawa z wykorzystaniem chusty animacyjnej.

Pod chustą przebiegają kolejno wywołane przez nauczycielkę grupy zwierząt:

- które mają kolor czerwony: bocian, biedronka,…,

- które fruwają: bocian, motyl, biedronka,…,

- które mają kolor zielony: żabki,…,

- które mają kropki: biedronki,…,

Dzieci pokazują siłę wiatru ruchem chusty, próbują naśladować jej dźwięki.

11. „ Aktywna ręka” – ćwiczenia rozciągające z kinezjologii edukacyjnej.

Zrównoważenie obu stron ciała – Wyciągamy rękę wyprostowaną do góry, druga ręka zgięta chwyta ją za głową, w okolicach łokcia. Ręce wyciągnięte maksymalnie w przód, łączenie dłoni i unoszenie lekko w górę. Porównanie długości rąk. 

12. Praca indywidualna.

5-latki

Rysowanie po śladzie i zamalowywanie bociana, biedronki, motyla, żabki.

6-latki

Dokończenie rysowania wiosennej łąki.

6 3
2 4
5 6
Kalendarz-250px Plansza_do_gry-250px