Czy dziecko dojrzało do pójścia do przedszkola?

 

„Mamo, Tato! – idę do przedszkola!” –

czyli co każdy rodzic wiedzieć powinien.

PRZEDSZKOLNE ABC

 

    Serdecznie witamy przyszłych przedszkolaków i ich rodziców w naszym małym świecie wielkich przygód. Chcielibyśmy przekazać Wam nasz mini niezbędnik z kilkoma przydatnymi radami na początek Waszej przedszkolnej drogi.

 

Poniżej znajdziecie cenne informacje:

  Nasz dzień w przedszkolu - ramowy rozkład dnia

  Czy dziecko dojrzało do pójścia do przedszkola?

  Pierwsze dni w przedszkolu… Rodzicu co powinieneś, a czego musisz unikać

  Przygotowanie dziecka do pójścia do przedszkola – wskazówki dla rodziców

 

 

Nasz dzień w przedszkolu… - czyli ramowy rozkład dnia

 

Część I – poranek

6:00 – 8:00  Schodzenie się dzieci. Zajęcia opiekuńcze, rozmowy i kontakty indywidualne z dziećmi. Zabawy integrujące grupę. Zabawy samodzielne- stwarzanie sytuacji zabawowych umożliwiających dzieciom swobodny rozwój i zabawę w poczuciu bezpieczeństwa. Praca indywidualna o charakterze wyrównawczo – stymulującym oraz praca z dzieckiem zdolnym. Zabawy z językiem angielskim. Zabawy rytmiczne. Zestaw zabaw lub  ćwiczeń porannych.

Przygotowanie do śniadania- czynności porządkowe, czynności higieniczne i samoobsługowe w łazience

 

8:00 – 8:30 – Śniadanie Realizacja założeń programowych z zakresu kształtowania samodzielności, nawyków higienicznych i kulturalnych podczas spożywania posiłków oraz w zakresie dbałości o zdrowie. Czynności higieniczne po posiłku.

 

Część II- główna

8:30 – 11:30 Zajęcia kierowane z grupą w oparciu o przyjęty program wychowania przedszkolnego. Organizowanie zabaw twórczych, ruchowych, oraz stymulujących rozwój dziecka zgodnie z realizowaną tematyką.  Zabawy rytmiczne. Zabawy z językiem angielskim. Zestaw zabaw ruchowych lub ćwiczeń gimnastycznych. Uroczystości, imprezy okolicznościowe.

Spacery, wycieczki,  zabawy w ogrodzie, zabawy tropiące ,zabawy ruchowe, obserwacja środowisk przyrodniczych i społecznych w najbliższym otoczeniu. Doskonalenie czynności samoobsługowych związanych z wyjściem na spacer , na plac zabaw.

Przygotowanie do obiadu - Czynności porządkowe, czynności higieniczne i samoobsługowe, pełnienie dyżurów przez dzieci starsze.

 

11:30 – 12:00 – Obiad  Realizacja założeń programowych w zakresie prawidłowego posługiwania się sztućcami, kształtowania nawyków higienicznych i kulturalnych podczas spożywania posiłków oraz w zakresie dbałości o zdrowie. Czynności higieniczne po posiłku.

 

Część III - popołudnie

12:00 – 13:45 Relaks – odpoczynek dzieci, słuchanie i czytanie bajek, muzyki relaksacyjnej – wyciszenie.

Dzieci młodsze: odpoczynek na leżakach przy muzyce, bajce czytanej przez nauczyciela, w relaksującej ciszy

Dzieci starsze: Samodzielna różnorodna zabawa dzieci przy niewielkim udziale nauczyciela - wspierająca wszechstronny rozwój dziecka. Praca indywidualna z dziećmi o charakterze wyrównawczo – stymulującym oraz praca z dzieckiem zdolnym.Pobyt na świeżym powietrzu. Spacery, obserwacje środowisk przyrodniczych. Zabawy przygotowujące do nabywania umiejętności szkolnych. Zabawy z językiem angielskim. Zajęcia dodatkowe – religia.

Przygotowanie do podwieczorku - porządkowanie sali, czynności higieniczne i samoobsługowe

 

13:45 – 14:00 – Podwieczorek  Kształtowania samodzielności, nawyków higienicznych i kulturalnych podczas spożywania posiłków oraz w zakresie dbałości o zdrowie. Czynności higieniczne po posiłku.

 

14:00 – 16:00 Zabawy samodzielne przy niewielkim udziale nauczyciela , zabawy rytmiczne , zabawy ze śpiewem. Zabawy przygotowujące do nabywania umiejętności szkolnych, praca indywidualna. Kontakty indywidualne z rodzicami w miarę zaistniałych potrzeb. Rozchodzenie się dzieci.

 

 

 

 

Czy moje dziecko dojrzało do pójścia do przedszkola…?

 

Zazwyczaj dzieci osiągają tę dojrzałość między 3 a 4 rokiem życia. Zależy to od tempa ich indywidualnego rozwoju oraz doświadczeń. Zdarza się, że najbliższe osoby (babcia, mama) swoim bardziej lub mniej świadomym zachowaniem i nadopiekuńczością, przeszkadzają dziecku w osiągnięciu tej właśnie dojrzałości.

Okres letni jest jeszcze tym czasem, gdy wszystko może się zmienić, gdy dziecko zacznie przejawiać umiejętności, o których samo jeszcze nie wie. Dlatego by ocenić czy Twoje dziecko jest gotowe do pójścia do przedszkola zaobserwuj czy przejawia którekolwiek z poniższych umiejętności.

 

Dziecko dojrzało do pójścia do przedszkola gdy:

a)   dobrze znosi nieobecność mamy (zostaje pod opieką innych członków rodziny lub znajomych osób);

b)   z własnej inicjatywy oddala się od mamy, nie trzyma się kurczowo jej spódnicy (na spacerze odchodzi daleko nie oglądając się na mamę, potrafi samo odnaleźć drogę do domu);

c)   potrafi wykonać proste czynności samoobsługowe - wymagania jakie stawia przedszkole w zakresie samoobsługi sprowadzają się do: 

- komunikowania potrzeb fizjologicznych, 

- umiejętności zdjęcia i podciągnięcia majteczek, 

- korzystania z papieru toaletowego,

- umiejętności umycia rąk mydłem i wytarcia w ręcznik,

- umiejętności samodzielnego jedzenia (posługiwania się łyżką i widelcem),

 a także gryzienia! 

- samodzielnego ubierania i rozbierania się dziecka (przynajmniej podejmowania takich prób).

 

Wszystkie punkty zaznaczone plusem? Świetnie! Więc widzimy się już niebawem! J

 

 

 

 

Pierwsze dni w przedszkolu...

         

Pójście do przedszkola jest dla dziecka bardzo ważnym krokiem. Ze środowiska rodzinnego, znajomego i bezpiecznego, wchodzi do nieznanego środowiska przedszkolnego. Jest to dla malucha trudny czas, pełen emocji i stresu. Okres, w którym poznaje ono przedszkole, oswaja się z nim oraz przyzwyczaja do nowego otoczenia, nazywamy adaptacją. Proces ten u każdego dziecko przebiega inaczej: u jednych jest prawie niezauważalny, a u innych trwa długo i obfituje we łzy i lęk.    

My - rodzice w miarę możliwości bądźmy spokojni i zdecydowani, nasz niepokój może udzielić się dziecku.

W pierwszych dniach dziecka w przedszkolu można regulować czas jego pobytu, odebrać je wcześniej lub przyprowadzić później. Trzeba to jednak wcześniej uzgodnić z nauczycielem, wychowawcą grupy.

 Chodzenie do przedszkola powinno być traktowane jako zupełnie naturalna rzecz (podobnie mama czy tata chodzi do pracy). Rodzice powinni być konsekwentni, gdyż przerwanie rytmu chodzenia do przedszkola przedłuża tylko okres adaptacji dziecka. Z czasem rozumie ono, że chodzenie do przedszkola jest bardzo przyjemnym „obowiązkiem”. 

Pożegnanie z dzieckiem niech odbywa się bez pośpiechu, ale też bez zbytniego odwlekania momentu rozstania. Z obserwacji wiemy, że choć dziecko płacze i nie chce „puścić” mamy, to kiedy ona wyjdzie z przedszkola maluszek bardzo szybko zaczyna się bawić z innymi dziećmi i już nie pamięta o porannych łzach.

Ulubiona zabawka przyniesiona z domu na pewno pomoże dziecku w adaptacji, stworzy poczucie bezpieczeństwa.

Ubranie dziecka powinno być wygodne i nie sprawiać mu kłopotu – zrezygnujmy więc z dżinsów na korzyść dresu…

Leżakowanie – prawie wszystkie młodsze dzieci zasypiają po obiedzie, i Ne tylko, starszaki też często potrzebują się zregenerować. To doskonały czas na relaks, wyciszenie, odpoczynek po bardzo aktywnym okresie przedobiednim. 

W rozmowach z dzieckiem na temat przedszkola starajmy się podkreślać jego dobre strony. Pozwólmy dziecku się wyżalić, ale podtrzymajmy je na duchu. Przedszkolak powinien wiedzieć, że w sytuacjach trudnych może zaufać swojej pani tak samo jak mamie.

Warto nawiązać kontakt z wychowawcą grupy. Nauczyciel chętnie poinformuje rodzica o tym jak dziecko zjadło posiłek, czy dobrze się dziś bawiło, czy wystąpiły problemy wychowawcze, jak sobie radzi podczas zajęć i zabaw z rówieśnikami. Chętnie podpowiemy, jaki kierunek pracy z dzieckiem trzeba wybrać w domu

Pamiętajmy, że opinie i uwagi nauczycielek, szczególnie te trudne do zaakceptowania przez rodziców wynikają z troski o dziecko. Przedszkole jest partnerem rodziców we właściwym kształtowaniu osobowości ich pociech.

Pobyt w przedszkolu jest tylko jednym z etapów w życiu dziecka. Dołóżmy starań, by był on wspominany jako jedne z najradośniejszych okresów jego życia.

Powiedzmy dziecku kiedy i kto po nie przyjdzie, zapewnijmy je o naszej miłości. I o tym, że nie zostaje tu do nocy, że na pewno mama go odbierze.

Chwalmy dziecko za jego dzielność i umiejętność radzenia sobie w każdej sytuacji. Jeśli dziecko bardzo płakało, powiedzmy mu, że wszyscy ludzie denerwują się trochę i boją robiąc coś pierwszy raz, ale po kilku dniach czują się pewniej - tak będzie i z nim.

Okres adaptacji przebiega różnie, jedno dziecko po tygodniu ma już najgorsze za sobą, inne swój trudny czas zaczyna dopiero po miesiącu (i to też jest normalne) - bo dopiero wtedy zrozumiało i w pełni odczuło, że pewien etap skończył się bezpowrotnie, a ono wolałoby żeby było tak jak dawniej.

 

Czego rodzicu bezwzględnie robić nie powinieneś !

 

ü  Straszyć dziecka przedszkolem. (Poczekaj, już pani w przedszkolu nauczy cię porządku!) Absolutnie niedopuszczalne jest przedstawianie placówki w złym świetle, jako miejsca, gdzie „w końcu będziesz grzeczny!”. Nie można również wyrażać swoich obaw i wątpliwości przy dziecku, gdyż spowoduje to tylko spotęgowanie lęku przed nieznanym („Skoro mama boi się przedszkola, to na pewno jest tam strasznie!”).

 

ü  Posyłać do przedszkola dziecka, które nigdy dotąd nie zastawało bez mamy  - taki początek skazany jest z góry  na niepowodzenie. Powinno ono przyzwyczajać się do nieobecności mamy i taty, dzięki czemu łatwiej zniesie rozstanie w przedszkolu. Można urządzać wakacje u babci, weekend u cioci, dzień z wujkiem itd.

 

ü  Zaglądać po pożegnaniu do sali, by sprawdzić czy dziecko się bawi. Jeśli nasza pociecha to zauważy, resztę dnia spędzi przy drzwiach, bo skoro mama zajrzała raz, to może jeszcze raz zajrzy.

 

ü  Nie poddawać się!Jeśli rodzice wzruszeni łzami bądź zdenerwowani tupaniem swojej latorośli zdecydują się zostawić dziecko ,,jeszcze tylko dzisiaj" w domu, jest to sygnał dla małego inteligenta, aby jeszcze bardziej demonstrować swoje niezadowolenie. Zwykle jest tak, że jedno ustępstwo rodzica sprawia, że wcześniej czy później dziecko postawi na swoim i zostanie w domu na dłużej.

 

 

Przygotowanie dziecka do pójścia do przedszkola

– wskazówki dla rodziców

 

Jedną z najważniejszych spraw w procesie adaptacji jest odpowiednie przygotowanie dziecka do przedszkola. Może się to dziać poprzez prowadzenie z maluchem rozmów o przedszkolu. Ważne jest, aby przygotowania rozłożyć w czasie i nie przekazywać wiadomości na ten temat zbyt natarczywie. Należy pamiętać, że wszystko, co rodzice powiedzą na temat przedszkola, będzie miało wpływ na to, jak dziecko będzie się w nim czuło. Opinia rodziców wpłynie na obraz przedszkola w oczach dziecka, dlatego ważne jest, by na początek nie roztaczać wspaniałych wizji cudownych chwil, które nie zawsze będą pokrywały się z pierwszym doświadczeniem dziecka, lecz przedstawić przedszkole w pozytywny, pełen entuzjazmu, ale jednocześnie wyważony sposób. Wchodząc do nowego środowiska, dziecko ma prawo czuć niepokój, lęk, tęsknotę, które nie pozwalają w tych pierwszych trudnych dniach na nawiązywanie kontaktu i swobodną zabawę z nowymi kolegami. Zanim dziecko pójdzie do przedszkola, warto, by rodzice umożliwiali mu przebywanie w większej grupie dzieci pod opieką osób dorosłych innych niż rodzice – pozwoli to dziecku nabywać pozytywne doświadczenia i później lepiej się adaptować. Dobrze jest zachęcić rodziców do organizowania różnego typu spotkań, np. w gronie znajomych, zanim dziecko przekroczy progi przedszkola.

 

 

! Wskazówki dla rodziców !

 

Drogi Rodzicu!

 

Na długo przed planowanym pójściem dziecka do przedszkola prowadź systematyczne i konsekwentne działania, które pomogą mu, jak również i Tobie, w miarę szybko przystosować się do nowego środowiska:

 

Ø  Rozmawiaj z dzieckiem o przedszkolu.

Ø  Pokaż mu otoczenie i budynek przedszkola.

Ø  Organizuj spotkania w gronie znajomych, by dziecko miało okazję do zabawy w większym gronie rówieśników.

Ø  Nie wyręczaj dziecka, pozwól, by się usamodzielniało i nabywało umiejętności samoobsługowe.

 

Kiedy dziecko rozpocznie już edukację przedszkolną, pamiętaj o poniższych regułach, ponieważ ułatwią one poranne rozstania i pozwolą na lepszą adaptację dziecka do przedszkola:

Ø  Każdego dnia zachwalaj przedszkole i odpowiadaj na dziecięce pytania – zawsze zgodnie prawdą.

Ø  Pozostaw dziecku przy rozstaniu jakiś przedmiot należący do Ciebie, żeby maluch go „popilnował”.

Ø  Dokładnie określ dziecku godzinę przyprowadzania i odbierania z przedszkola.

Ø  W początkowym okresie, gdy dziecko źle znosi rozstania, odbieraj je nieco wcześniej, np. o godzinie 13.00, umawiając się z nauczycielką.

Ø  Nie omawiaj przy dziecku jego zachowań negatywnych bądź zawstydzających.

Ø  Zawsze i w każdej sytuacji zapewniaj dziecko o swojej miłości, by wiedziało, że na miłość rodzicielską może liczyć zawsze, także wówczas, gdy rodzice znikają z zasięgu jego wzroku.

Ø  Pamiętaj, że dzieci płaczą, bo nie potrafią w inny sposób rozładować nagromadzonych emocji zarówno pozytywnych, jak i negatywnych – taki płacz działa jak oczyszczenie i orzeźwienie. Malec zaraz po tym, gdy zamykasz drzwi przedszkola, najczęściej po kilku minutach, oswaja się z otoczeniem i zaczyna zabawę. Daj mu zatem czas na przyzwyczajenie i oswojenie się z nową rzeczywistością.

Ø  Nie należy pozostawać na jakiś czas w sali przedszkolnej, gdyż to tylko przedłuża moment rozstania i adaptacji dziecka do przedszkola.

Ø  Najlepsze efekty w prawidłowej adaptacji dziecka do środowiska przedszkolnego przynosi ścisła i systematyczna współpraca przedszkola z rodziną.

 

 

Mamy nadzieję, że te cenne rady weźmiecie sobie drodzy rodzice do serca i już niebawem, tuż po wakacjach spotkamy się na wspólnej zabawie w naszym przedszkolu.

 

Do zobaczenia! J