Dzieci  5 letnie

Propozycje do pracy z dzieckiem w domu.

Temat kompleksowy;    Dziecięce wrażenia i uczucia

 

03.06 - środa

 1. Iskierka.

 

Przypominam tekst -,,Puszczam iskierkę przyjaźni w krąg, niech wróci do moich rąk”. Podajcie swoim domownikom ręce i uściśnijcie Wasze dłonie. Niech Wasz delikatny uścisk przejdzie z rąk do rok od jednej osoby do drugiej.

 

  2.  A teraz czas na relaksację, czyli zabawę w ,,Rozpędzanie chmurek”. 

 

 Połóżcie się wygodnie w pokoju na dywanie wciągnijcie powietrze nosem, wydychając powietrze ustami próbujcie „rozpędzając chmurki”, które są nad Wami (to ćwiczenie wykonujemy kilkakrotnie). Ponieważ poprzez dmuchanie nie udało Wam się wszystkie chmurki rozpędzić więc teraz pomóżcie sobie rękoma. Unieście je ku górze i delikatnie w rytmie muzyki „rozpędzajcie chmurki”. Ćwiczenie to wykonujemy z zamkniętymi oczami przy muzyce relaksacyjnej.

Oto moja propozycja muzyki proszę wykorzystać fragment.

https://www.youtube.com/watch?v=t58DChoRS78   

     

            Myślę, że już chmurki zostały rozpędzone, a Wy jesteście zrelaksowani i gotowi do dalszej części zajęć. Drodzy Rodzice przeczytajcie swojemu dziecku ,,Bajkę o dwóch ołówkach”, a następnie poproście je, aby opowiedziało jej treść.

 

3. ,,Bajka o dwóch ołówkach”

          W pewnym piórniku leżały równo ułożone ołówki. Były kolorowe, tylko jeden był zwykły, szary. Tuż obok niego znajdował się wspaniały ołówek dwukolorowy: czerwono - niebieski. Ołówki zawsze przebywały razem, czy to leżąc obok siebie w piórniku, czy ścigając się i kreśląc wzory na papierze. Szary rysował kontury, a dwukolorowy wypełniał je barwami. Bardzo lubiły się tak razem bawić. Inne kolorowe chciały przyjaźnić się z dwukolorowym, ale on wolał szary i z nim spędzał czas.

 - Co to za zwyczaje - szeptały oburzone - że dwukolorowy przyjaźni się z takim zwyczajnym! To nie wypada, nie wypada - powtarzały. Ale dwukolorowy nie słuchał tego gadania, szarak zresztą też. Obydwa przecież bardzo się lubiły. Aż pewnego dnia wydarzyło się straszne nieszczęście; dwukolorowemu złamały się grafity.

 - Będzie do wyrzucenia, do wyrzucenia - szeptały ołówki, z satysfakcją przekazując sobie tę wieść. Dwukolorowy bardzo się zasmucił, szarak jeszcze bardziej. - Jak mu pomóc, co zrobić - pytał sam siebie.

- Nie, nie pozwolę, by taki wspaniały ołówek, który jeszcze może tyle pięknych rzeczy narysować, został wyrzucony. Wziął przyjaciela na plecy i pomaszerował szukać lekarza ołówków. Przyjaciele długo szukali pomocy. Szary ołówek był już bardzo zmęczony, co chwilę odpoczywał, ale nie ustawał w poszukiwaniach. Nareszcie znalazły bardzo starą Temperówkę.

 - Spróbuję wam pomóc - rzekła i bardzo ostrożnie zabrała się do pracy. Delikatnie, by nie spowodować zniszczeń, skrobała, przycinała i w końcu zatemperowała.

- Uf, już po zabiegu - powiedziała.

- Udało się, jesteś wprawdzie krótszy, ale dalej pięknie możesz rysować, co tylko zechcesz.

- Naprawdę ? - spytał z niedowierzaniem dwukolorowy.

- Pomogłam tobie, ale największą przysługę oddał ci twój przyjaciel

- Szary Ołówek.

- E tam - powiedział Szarak zawstydzony tą pochwałą.

 - My jesteśmy prawdziwi przyjaciele, on nie zdradził naszej przyjaźni dla innych, kolorowych, więc ja... Tutaj zaczął się jąkać bardzo wzruszony. Dwukolorowy nic nie powiedział, tylko przytulił się do niego. Wróciły razem do piórnika, by odpocząć po przeżyciach, a nazajutrz znowu rysowały razem.

 4.   Drogie dzieci mam teraz do Was pytanie:

- Czy macie przyjaciela/przyjaciółkę?

- Jaki/jaka on/ona jest ?   

 -Co lubicie wspólnie robić, w co się bawić?

  

,,Ja i mój Przyjaciel”

Dorysuj  proszę Twoją – dzisiejszą minkę dla słoneczka.


5.Słuchanie wiersza “Przyjaciel”. Autor wiersza: Dorota Piechota.

Próba odpowiedzi na pytania, na podstawie treści zawartej w wierszu. Wzbogacenie słownictwa, rozwijanie koncentracji i uwagi.

 

Przyjaciel


Każde dziecko, tam gdzie jest,
Przyjaciela może mieć.
Lecz niech każdy o tym wie,
Przyjacielem być, niełatwa rzecz.
Przyjaciel zrozumie, życzliwość da,
Tajemnic nie zdradzi, o szacunek dba.
Pocieszy jak trzeba, pomoże raz dwa.
Błędy wybaczy, jak widzi twój żal.
Zobacz sam, kto przyjaciół ma,
To tak, jakby znalazł wielki skarb.
O przyjaciół trzeba dbać,
I poświęcać dla nich swój czas.


6. Dzieci odpowiadają na pytania ;

- Kto to jest przyjaciel?

- Jak o przyjaźń należny dbać?

 

7. Zabawa ruchowa, rozwijająca słuch fonematyczny.

 

Dziecko przy dowolnej muzyce biega w podskokach po wyznaczonej powierzchni.

 Na przerwę w muzyce, zatrzymuje się : wyklaskuje sylaby w wyrazie “przyjaciel”.

Zabawa zaczyna się od nowa, a dziecko wykonuje inne polecenia, np:
- wyklaszcze sylaby swojego imienia
- wyklaszcze sylaby imienia swojego przyjaciela/

 

8. Zabawy matematyczne; Wszystkie dzieci lubią zabawy na świeżym powietrzu. Jedni lubią jeździć na rowerze, inni na rolakach, niektórzy kochają spacery, a jeszcze inni spacerują tylko z wózkiem. Przyjrzyjcie się uważnie poniższym obrazkom i policzcie:

 

- Ile osób porusza się w prawą stronę?

- Ile osób porusza się w lewą stronę?-

- W którą stronę porusza się więcej osób?

- Kogo jest więcej – chłopców, czy dziewczynek?

- O ile mniej jest osób jadących na rowerze, od tych jadących na deskorolce?

   

„Zabawy z guzikami” – zabawa matematyczna (można przygotować sobie liczmany np. klocki, które będziecie dokładać, odkładać i rozwiązywać zadania)

 

- Krawcowa przyszyła do płaszcza 3 czerwone guziki i 4 pomarańczowe. Ile guzików przyszyła krawcowa?

 

- Filip ma w słoiku 3 duże guziki i 6 małych? Ile guzików razem ma Filip?

  

- Marcin dostał od mamy 4 czerwone guziki, 2 oddał siostrze. Ile guzików ma Marcin?

 

- Kasia miała przy koszuli 8 guzików, oderwały jej się 2. Ile guzików przy koszuli ma Kasia?

 

- Matylda miała 2 białe guziki, od taty dostała jeszcze 8. Ile guzików ma Matylda?

  

Poćwicz razem z Rodzicem powtarzając poniższy wierszyk. (Pamiętaj, aby ćwiczyć przy otwartym oknie).

 

„Umiem liczyć do dziesięciu”

Na jeden – klaśnij, na dwa-skocz,

trochę w lewą stronę zbocz.

Na trzy-machnij noga prawą

ale zrób to bardzo żwawo.

A na cztery -mrugnij okiem,

pięć-maszeruj równym krokiem.

Sześć – oznacza podskok w gore,

jakbyś chciał przeskoczyć gorę.

Siedem to jest kroczek w prawo,

osiem – możesz bić już brawo.

A na dziewięć – „liczba” krzyknij!

I na koniec stojąc w miejscu

wolno policz do dziesięciu!