28.05 – czwartek

1. Piosenka na powitanie.https://www.youtube.com/watch?v=g-AMj5dhz3A&list=PL2YRXvY-taXnKTAhSaXzowhzmnjzGgxrL&index=2

2. Ćwiczenia gimnastyczne. Dziś będą nam potrzebne paski bibuły i muzyka.
– Zgodnie z muzyką – dzieci maszerują po obwodzie koła na palcach, gdy nagranie muzyki jest głośne, a w przysiadzie, gdy nagranie muzyki jest ciche.
– Tańczące bibułki – przy nagraniu muzyki dzieci swobodnie tańczą i poruszają paskami bibułki trzymanymi najpierw w prawej, a potem w lewej ręce. Podczas przerwy w grze przykucają i układają z bibułki dowolne kształty na podłodze.
– Po kole – na podłodze układają koła z bibułki i skaczą dookoła nich obunóż, w jedną i w drugą stronę.
– Powitania bibułką – dotykają bibułką różnych części ciała wymienianych przez rodzica.
– Jak najwyżej – wyrzucają bibułkę do góry, obserwują jej opadanie, i łapią ją tuż nad podłogą.
– Sprytne palce – chwytają palcami stopy bibułkę leżącą na podłodze i podają ją sobie do rąk.
– Rysujemy ósemkę – dzieci przekładają bibułkę z ręki do ręki na kształt ósemki pomiędzy rozstawionymi nogami.
– Wiatr i wiaterek – dzieci dmuchają na paski bibuły z większym i z mniejszym natężeniem.
– Latające owady – zgniatają bibułkę w kulkę, rzucają przed siebie i podążają jej śladem. Marsz z muzyką – rytmicznie maszerują przy nagraniu marszowej melodii. Podczas przerwy w grze przykucają i wyskakują w górę. Wyrzucają kulkę do śmieci.

2. Mały matematyk- zabawy matematyczne.- „Numerowanie schodów" [zał. 1]


      Do zajęć potrzebne będą schody (w domu bądź na klatce schodowej lub dość duże narysowane na kartce.  Dorosły proponuje „Policzmy schody i ponumerujemy je". Dziecko przypina na kolejne stopnie kartoniki z cyfrą od 1 do 7: jeden, dwa, trzy, cztery itd. Wszyscy wspólnie ustalają ile jest chodów. Dziecko jeszcze raz wskazuje kolejno ponumerowane schody i określa każdy schodek liczebnikiem porządkowym:   pierwszy, drugi, trzeci, czwarty itd.
-  „Miś na schodach" [zał. 2]


Dorosły zwraca się do dzieci: „Nasz miś będzie wchodził po schodach i liczył z wami schody. Idziemy razem z misiem po schodach, patrzymy na kartoniki, liczymy i lekko tupiemy. Mówimy: pierwszy -tupiemy, drugi - tupiemy, trzeci – tupiemy.
- Jesteśmy u góry. Schodzimy w dół, patrzymy na kartoniki. Liczymy i tupiemy i mówimy: siódmy - tupiemy, szósty — tupiemy, piąty– tupiemy.

Dziecko jest na dole schodów. Patrzy i rozwiązuje zadania.
- Teraz miś jest na dole. Miś wchodzi na schody i zatrzymuje się na którymś stopniu (dorosły. ustawia misia). Dorosły pyta dziecko „na, którym schodku zatrzymał się miś?". "Tak, na piątym stopniu. Niech miś przeczyta cyfrę na kartoniku. - Pięć" . Dorosły mówi: „Schodź powoli z misiem i czytaj numery stopni, bo musimy wiedzieć, które są niżej od tego, na którym siedzi miś (czwarty, trzeci, drugi, pierwszy . . . )". Powtarzamy zabawę jeszcze raz. Dorosły prosi dziecko: „posadź misia na drugim stopniu Niech miś przeczyta cyfrę na kartoniku ... Na którym stopniu siedzi miś? ... Dobrze, na drugim stopniu. Dziecko wykonuje polecenie dorosłego: „miś powoli wchodzi po schodach, a ty pomóż misiowi odczytać numery stopni, bo musimy wiedzieć, które są wyżej od tego, na którym siedzi miś (trzeci, czwarty, piąty, szósty... )".

- Zabawa dydaktyczna „Dom misia".    Zabawa „Miś jeździ windą" – utrwalanie liczebników porządkowych w zakresie 7. [zał. 3]

     Dorosły zaprasza dzieci ponownie do wspólnej zabawy. Mówi dzieciom, że miś strasznie zmęczył się chodzeniem po schodach, dlatego poprosił by pomóc mu zbudować dom z windą. Na brystolu dorosły pokazuje narysowany dom i wyjaśnia dzieciom: to jest dom (pokaz wyrazu „dom", podział na sylaby i głoski, dom ma piętra (pokazuje poziome kreski). Piętra trzeba ponumerować: pierwsze, drugie... (numeruje). Wysoki to dom. Siedmiopiętrowy. A może dorysujesz kwiatek, drzewo obok domu. Obiecałam misiowi też windę. To jest winda (pokazanie windy), którą będzie jeździć miś i inni mieszkańcy. Na pierwszym piętrze mieszka żaba (przypina sylwety żaby), na drugim piętrze papuga (przypina papugę na trzecim piętrze mieszka kaczuszka... (itd. do piętra siódmego nakleja sylwety i obrazki różnych postaci). Wszystko gotowe. Zaczynamy zabawę. Miś chce zabrać wszystkie zwierzątka na spacer, pomożemy mu w tym. Dorosły pyta dziecko: "Jak myślisz po jakie zwierzątko chce jechać miś? Na które piętro? ... Dobrze. Już jesteś, a więc możemy zabrać kaczuszkę na spacer." Zabawa toczy się dopóki miś zabierze wszystkie zwierzątka na spacer.


- Zebranie i zwerbalizowanie doświadczeń w zakresie numerowania, wskazywania wybranych obiektów w ponumerowanej serii i ustalanie wszystkich poprzednich i następnych [zał. 4]


Dziecko siedzi przy stole. Ma do dyspozycji 7 paseczków kartonu i mały krążek.
- Masz przed sobą kartkę papieru. Trzeba na niej ułożyć schody.
Schody układa się z paseczków. Zaczynamy od najmniejszego i układamy na kresce poczynając od kropki, z lewej strony kartki.
- Numerujemy schody. Macie kartoniki z liczbami. Trzeba wskazać palcem stopnie i numerować je przyklejając pod każdym kartonik z liczbą. Ten pierwszy ...ten drugi ... ten trzeci
Jest to pokazane na rysunku:
- Gotowe. Widzę, że schodki są już ułożone i ponumerowane.
- Na tackach są kółeczka - to piłeczki, będą skakały po schodach.
- Piłeczka zatrzymała się na trzecim stopniu. Proszę położyć tam kółko. Proszę kto powie jakie są kolejne stopnie?. Zabawę powtarzamy kilka razy nazywając schody do przodu i do tyłu.
 

3. „Złota żabka” – zabawa relaksacyjna

Rodzic mówi

       Chciałbym zaprosić cie do zabawy, w której musimy siedzieć bardzo cicho. Usiądź na podłodze i skrzyżuj nogi, utrzymuj swoje plecy w wyprostowanej pozycji, a następnie lekko opuść barki.     Zamknij oczy.

        Czy widziałeś kiedykolwiek małą złotą żabkę, która siedzi na dużym, zielonym liściu lilii wodnej cicho, cichutko… tak cicho, że nic się nie porusza, a żabka wygląda jakby spała? Dzisiaj zamienisz się w taką żabkę.

-Wyobraź sobie, że siedzisz na liściu lilii wodnej pośrodku stawu… Siedzisz tam jak ta żabka, bardzo cicho i oddychasz powoli.

-Nabierasz głęboko powietrza do płuc i wypuszczasz je do końca. W ten sposób żaby łapią muchy na kolacje – siedzą tak cicho, że muchy ich po prostu nie widzą.

- Nagle wyciągają swój długi język i łapią muchę. Czy potrafisz tak szybko wystawić język? - - A teraz siedzisz spokojnie, a ja będę udawać bzyczącą muchę. Za każdym razem kiedy wydam z siebie taki dźwięk (demonstruje bzyczenie), możesz wystawić język i złapać muchę. Na zakończenie będziesz mógł szepnąć mi na ucho, ile much złapałeś.

4. Ćwiczenia małej motoryki- dzisiaj  będziemy rozwijać motorykę małą używając nożyczek.  Bądźcie ostrożni i tnijcie po linii. (ZAŁĄCZNIK 1,2,3)